دوره 3، شماره 6 - ( 3-1404 )
جلد 3 شماره 6 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
sartipi isfahani M R, rajab bojani N. Evaluating Law as a Governance Tool in Informal Settlements: Case Study of Bi-Sarbandar Camp – Bandar Imam Khomeini. JORS 2025; 3 (6)
URL: http://jors-sj.com/article-1-76-fa.html
URL: http://jors-sj.com/article-1-76-fa.html
سرتیپی اصفهانی محمدرضا، رجب بوجانی نگین. ارزیابی قانون به مثابه ابزار حکمروایی در سکونتگاه‌های غیررسمی؛ نمونه مطالعه: کمپ بی سربندر- بندر امام خمینی. مکتب احیاء. 1404; 3 (6)
چکیده: (15 مشاهده)
سکونتگاه‌های غیررسمی، حلبی‌آبادها، زورآبادها، گودنشین‌ها، حاشیه‌نشینی، بخشی از بافت‌های مسئله‌دار و فرسوده ایران را شکل داده‌اند. بخشی از شهر که دارای معضلاتی همچون مشکلات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، بهداشتی و آموزشی است که به نوعی فقر شهری را به نمایش می‌گذارد. ایجاد این سکونتگاه‌ها که از معضلات مدیریت شهری نیز محسوب می‌شوند، علل گوناگون دارد و همین امر آن‌ها را به مسائل چندبعدیِ بغرنج تبدیل کرده است. اما یکی از مهم‌ترین علل مسبب آن، به مدیریت کشور بر می‌گردد. حکمرانی کشور به‌ویژه در بخش اقتصاد، در ایجاد، تداوم و یا حل این معضل شهری بسیار موثر است. بنابراین ابزار حکمرانی یعنی «قانون» می‌تواند بسیار موثر باشد لذا در این پژوهش با روش جمع‌آوری اطلاعات و اسناد کتابخانه‌ای و روش پژوهش، تحلیل آن‌ها در ترکیب با مصاحبه کارشناسان و مردم در بازدید میدانی، به دنبال بررسی علل مرتبط با این معضل ایجاد شده در دل قوانین هستیم. بنا بر یافته‌های این پژوهش، ابزار قانون به عنوان یکی از علل اساسی نیز باعث ایجاد و یا تشدید سکونتگاه‌های غیررسمی در موضع ایجاد، تشدید و تداوم، و راه برون‌رفت آن شده است. بنابراین با شناخت خلاءهای قانونی و تنقیح آن می‌توان گام موثری در راه حل معضل سکونتگاه‌های غیررسمی برداشت.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |