Mendeley  

Zotero  

Dizani E. Applying Historical-Based Measures in Modern Urban Management (Case Study: Tang Paradise, Xi’an, China). JORS 2024; 1 (1) :34-39
URL: http://jors-sj.com/article-1-24-fa.html

رویکردهای نو و کارآمد در اقدامات شهری عصر حاضر، باعث همگرایی قسمت‌های تاریخی شهرها با قسمت‌های جدید آن‌ها شده است. محوریت حفاظت از قسمت‌های تاریخی شهرها با به‌کار بستن راهکارهای متنوع، توسعه‌ای پایدار را برای این‌گونه شهرها رقم زده است. پروژۀ تانگ پارادایز نمونه‌ای از رویکردی تاریخ‌گرایانه‌ است به‌خصوص ساختمان‌های همجوار با محور اصلی آن، گویای معماری گذشتۀ چین در عصر حاضر است. در این پژوهش، فرایند شهری پروژۀ مذکور توسط تعاریف و منشورهای بین‌المللی حفاظت از میراث فرهنگی ارزیابی و تحلیل شده‌اند. هم‌چنین برای دستیابی به نتایج روشن، از اصطلاحات تخصصی حفاظت و تعاریف آن‌ها از تجربیات دیگر شهرهای تاریخی استفاده شده است. مقایسۀ تطبیقی رهیافت ویژگی‌های مطالعۀ موردی است. از سویی چنین فرایندی یا بازسازی گذشته، مانند بازسازی شهر ورشو بعد از جنگ بوده است و یا الگوگیری از معماری گذشتۀ چین است. در حالی‌که معماری همجوار با محور اصلی پروژۀ تانگ پارادایز تا حد تقلید و تکرار سبک‌های گذشتۀ معماری چین است. بیان معماری فوق، معماری گذشتۀ چین نبوده و بیان امروز آن نیز نیست و همین ویژگی، ‌آن را تبدیل به یک معماری و شهرسازی جعلی کرده است. این پژوهش بر این فرض است که رویکرد تاریخ‌گرایی در الگوهای معماری و شهرسازی، تهدیدی بزرگ برای اصالت فضاهای تاریخی شهری است. برای نمونه در محور تانگ پارادایز شهر شیان، تکرار سبک‌های گذشتۀ معماری و شهرسازی چین، باعث التقاط فضای تاریخی ‌شهر شده است.