1- دکتری معماری منظر، گروه معماری، دانشکدۀ هنر، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران،
2- استادیار گروه مرمت، دانشکدۀ معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
چکیده: (1017 مشاهده)
تغییر نگاه موزهای به بناهای تاریخی و استفادۀ مجدد از آنها به طریقی که دارای نقش در حیاط شهرها باشند، به حفظ و ماندگاری آنها کمک میکند. مطالعه و تحلیل تجارب جهانی در بازتعریف کاربری برای بناهای تاریخی و تجهیز آنها برای کاربری جدید، حاوی نکات فراوان است. این پژوهش در پی آن است که نحوۀ مواجهه با کالبد بناهای قدیمی و فعالیت جدیدِ بناهایی با کاربری کلیسا را بررسی و با مطالعه و تحلیل نمونههای موردی، راهکارها و اقدامات بهکار گرفته شده را استخراج کند. بدین ترتیب با بررسی تجارب جهانی در زمینۀ مداخله در بناهای تاریخی مذهبی، میتوان رویههای نوین را برای نحوۀ مواجهه با کالبدهای ارزشمند تاریخی بهدست آورد و افقهای جدید در برخورد با این بناها را بنماید. این مقاله با روش توصیفی-تحلیلی و جمعآوری دادههای مربوط به هشت نمونه موردی از طریق مطالعۀ کتابخانهای و اسناد معتبر علمی انجام شده، سپس تحلیل و مقایسه آنها با استدلال منطقی انجام شده است. نمونههای موردی که در کشورهای مختلف واقع شدهاند، بر اساس ویژگیهای کالبدی و کارکردی، الحاقات جدید و مصالح بهکار رفته بررسی شدهاند. در انتخاب نمونهها تلاش شده تا طیف متنوعی از نظر مساحت و میزان مداخله را فراهم کنند. از یافتههای پژوهش میتوان به این موارد اشاره کرد: با توجه به ارزشهای چندگانۀ اعتقادی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کلیساها، اتخاذ رویکرد مشارکتی با حضور سرمایهگذاران، ذینفعان، مردم محلی و متخصصان، در موفقیت این پروژهها اثرگذار است. در بحث الحاقات جدید، ضمن رعایت اصل تمایز مصالح قدیم و جدید، بهکارگیری خلاقانۀ مصالح و عناصر جدید میتواند به حفظ اصالت و یکپارچگی اثر کمک کند. توجه به نیازهای امروز و بهروزرسانی کالبدی و کارکردی بناها ضمن توجه به قابلیتها و ارزشهای پنهان و آشکار آنها، ادامۀ حیاتشان را تضمین میکند.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1403/3/22 | پذیرش: 1403/3/15 | انتشار: 1403/3/15