دوره 2، شماره 4 - ( 9-1403 )                   جلد 2 شماره 4 صفحات 37-30 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Abdi B, Rezaei Z, Nosratian R, Mehrabadi M. Exploring the Place-making Role of Native Green Landscapes in Urban Landscape Development (Case study: River Cities of Dezful, Shush, and Shushtar). JORS 2024; 2 (4) :30-37
URL: http://jors-sj.com/article-1-53-fa.html
عبدی بابک، رضائی زینب، نصرتیان ریحانه، مهرآبادی محمد. واکاوی نقش مکان‌ساز منظر سبز بومی در توسعۀ منظر شهری (مطالعه موردی: شهررودخانه‌های دزفول، شوش و شوشتر). مکتب احیاء. 1403; 2 (4) :30-37

URL: http://jors-sj.com/article-1-53-fa.html


1- دانشجوی دکتری معماری منظر، دانشکدۀ معماری، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران، تهران، خانی آباد، خیابان مولوی، بین چهارراه وحدت اسلامی و چهارراه گمرک، بن‌بست ماکوئی، پلاک ۴، واحد ۸، کد پستی: 1196685769، شماره تماس: 09306883373.
2- کارشناس‌ارشد معماری منظر، دانشکدۀ معماری، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران،
3- دانشجوی کارشناسی‌ارشد معماری منظر، دانشکدۀ معماری، دانشکدگان هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، ایران،
چکیده:   (259 مشاهده)
منظر سبز شهری به‌عنوان بخشی از منظر شهری دارای تأثیرات فراونی در جنبه‌های مختلف زندگی شهروندان بوده است و چگونگی توسعۀ آن اهمیت به‌سزایی دارد. در برنامه‌های توسعۀ معاصر به منظر سبز صرفاً به‌عنوان پدیده‌ای تزئینی به‌منظور تفرج و به مزایای زیست‌محیطی آن توجه می‌شود که در رویکرد توسعۀ پایدار جنبه‌های اقتصادی و اجتماعی نیز مدنظر است. توسعۀ فضای سبز معاصر در مجاورت رودخانه‌های خوزستان موجب تقلیل عملکردهای چندگانه و نقش هویتی رودخانه و منظر سبز به عناصر تفریحی در شهر و در نتیجه جدایی این دو از زندگی روزمرۀ ساکنان شده است. در برنامه‌های توسعۀ اخیر نیز اغلب الگویی جامع برای همۀ شهرها ارائه می‌شود، این درحالی است که ظرفیت‌های مکانی و نیازهای ساکنان عاملی تعیین‌کننده در فرایند توسعه محسوب می‌شود. شهررودخانه‌های خوزستان نیز دارای ویژگی‌ها و ظرفیت‌های خاص خود هستند که تعیین‌کنندۀ سبک منظر سبز براساس نیاز ساکنان در این شهرهاست. بنابراین، شناخت این سبک و ویژگی‌های آن به‌منظور توسعۀ مکان‌محور ضروری است. این پژوهش با خوانش منظرین به شناسایی این ویژگی‌ها از طریق مشاهدات میدانی با استفاده از روش اکتشافی و در برخی موارد بررسی اسناد تاریخی پرداخت. نتایج مشاهدات نشان دادند سازماندهی منظر سبز در شهرهای دزفول، شوش و شوشتر به‌صورت واحه‌ای به‌منظور سازگاری با اقلیم، مکان‌یابی در نقاط مکث و عطف شهر به‌منظور پیوند با فعالیت‌های روزمره،  انتخاب درختان بومی نخل و کُنار (دارای شأن مقدس) به‌صورت تک‌کاشت و به‌طور کلی منظر سبز چندعملکردی است. منظر سبز در پیوند مستمر با زندگی مردم نیازهای ساکنان را برطرف ساخته و براساس ظرفیت‌های عملکردی، اقلیمی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و هویتی مکان ایجاد شده است. بنابراین، منظر سبز بومی این شهرها با مؤلفه‌های مکان‌ساز خود می‌تواند نقش اساسی در توسعۀ مکان‌محور ایفا کند که نیازمند مورد ملاحظه قراردادن آن در فرایند توسعه است.
متن کامل [PDF 2257 kb]   (115 دریافت)    
سرمقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1403/11/29 | پذیرش: 1403/9/1 | انتشار: 1403/12/9

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.